Leczenie Parkinsona polega głównie na minimalizowaniu objawów tej choroby i opóźnienie nawet o kilka lat zaawansowanego stadium tego schorzenia. Warto wiedzieć, że nie istnieje nadal metoda, która skutecznie zahamowałaby postęp Parkinsona bądź pozwoliłaby na całkowite jej wyeliminowanie. Co więcej, długotrwałe leczenie choroby doprowadzić może do osłabienia działania leków oraz niepożądanych skutków ubocznych.
Najczęściej stosowaną metodą jest podawanie choremu środków farmakologicznych. Przede wszystkim w tym przypadku podaje się lewodopę – ta przenika z krwi do mózgu i skutecznie zastępuje dopaminę (hormon odpowiedzialny za prawidłową koordynację ruchową). Kiedy z biegiem czasu lewodopa staje się mniej skuteczna, dołącza się do leczenia kolejne środki takie jak inhibitory COMT, agoniści dopaminy czy selegilinę, których zadaniem jest zahamowanie obniżania poziomu dopaminy oraz jej zastępowanie w receptorach komórek nerwowych w mózgu.
Jeśli u pacjenta zauważa się nieskuteczność leczenia farmakologicznego, do walki z Parkinsonem wykorzystuje się wtedy zabiegi operacyjne z zakresu neurochirurgii. Najczęściej stosowanym zabiegiem tego rodzaju jest Talamotomia, której wynikiem ma być minimalizacja lub zaprzestanie drżenia kończyn u chorego – dzięki temu jest on bardziej sprawny ruchowo biorąc pod uwagę ruchy precyzyjne. Operacja ta polega na zniszczeniu części struktury mózgu (wzgórza) i daje pożądane efekty w przypadku 80-90% operowanych.
Najnowsze techniki wykonywania zabiegów neurochirurgicznych pozwalają na przeszczepienia tkanki płodowej, której zadaniem jest wznowienie wytwarzania dopaminy. Zabiegi te są nadal w trakcie badań i testów jednak z powodzeniem wykonuje się je już w Stanach Zjednoczonych i Szwecji, gdzie metoda ta daje najkorzystniejsze rezultaty. Cierpiący na Parkinsona z sukcesem powracają do normalnej aktywności fizycznej i są jak najbardziej sprawni fizycznie.
Wspomagającą rolę w leczeniu Parkinsona pełni medycyna naturalna, czyli ziołolecznictwo oraz dietoterapia. Dobre wyniki osiągane są także przy stosowaniu regularnych ćwiczeń rehabilitacyjnych.
Mój dziadek miał parkinsona. Ale w jego czasach nie było jeszcze takich nowoczesnych metod leczenia i nie wiedziano za bardzo jak go leczyć. Medycyna kilkanaście lat temu była naprawdę dużo do tyłu w porównaniu z tą dzisiejszą.
teraz też nie jest lepiej. Zalecają terapię i rehabilitację, która działa tylko na początku. Niestety prawda jest taka, że na parkinsona nie ma rady:(
Czyli jest jakaś nadzieja na skuteczne leczenie z Parkinsona? Oby naukowcy z USA się pośpieszyli.
Ciągle czekam na skuteczny lek, żeby pozbyc się tej choroby – u mnie w rodzinie cierpi na nią mój tata i ciocia (siostra brata). Podejrzewam, że jednak warunki genetyczne mają tu duże znaczenie
to jeszcze trochę poczekasz. Jestem na bieżąco z wszystkimi publikacjami na ten temat i niestety nie ma żadnego postępu w tej sprawie
U mnie w rodzinie choruje dziadek, przeszedł operację, najpierw był leczony lekami. Dopiero po operacji objawy parkinsona nie tylko co minęły, ale na pewno stały się słabsze i przynajmniej nie postępują.
Zaczyna chorować mój mąż, u którego widzę ww objawy. Jakie najlepsze ćwiczenia łagodzą drżenie rąk i ciągłe zmęczenie. Jakie zioła wspomagają leczenie i zahamowanie objawów. Serdecznie pozdrawiam. Ela