Choroba Parkinsona to schorzenie natury neurologicznej, którego przyczyny nie zostały jeszcze do końca poznane.
Krokiem do poznania przyczyny tej choroby było odkrycia zjawiska obumierania neuronów, które produkują neuroprzekaźnik – dopaminę w istocie czarnej mózgu. Odpowiada ono za objawy ruchowe schorzenia. Dlatego też obecna terapia choroby polega na stosowaniu prekursora dopaminy, czyli lewodopy. W dalszym stopniu nie wyjaśniono do końca w jaki sposób obumierają neurony. Może to zachodzić na drodze nekrozy (martwicy) lub apoptozy – programowej śmierci komórki.
Nekroza to proces bierny, który spowodowany jest silnymi bodźcami uszkadzającymi błonkę komórkową. Towarzyszy temu proces zapalny. Wynikiem tego jest obrzęk komórki, pęknięcie jej błony oraz wyciek zawartości na zewnątrz. Organelle komórkowe rozpadają się, a ich enzymy trawią pozostałości komórkowe. Nekroza zwykle dotyka grupy komórek, które uległy uszkodzeniu z powodu niedokrwienia, silnego promieniowania lub związków toksycznych.
Apoptoza to z kolei odpowiedź komórki na bodziec uszkadzający. Jest to proces aktywny – wymaga dostarczenia odpowiednich substancji i syntezy białek. Według wielu badań apoptoza to podstawowa przyczyna niszczenia neuronów w przebiegu choroby Parkinsona. Argumentem za są charakterystyczne zmiany w obrazie mikroskopowym komórek istoty czarnej. Komórki, które produkują dopaminę posiadają na powierzchni punkty uchwytu dla substancji, które są odpowiedzialne za początek apoptozy.
Zobacz: Poradnia Neurologiczna w Gdańsku
Do obumierania komórek może prowadzić wiele czynników. Są to czynniki natury genetycznej, stres oksydacyjny, substancje toksyczne, czynniki zapalne itd.
W chwili obecnej znanych jest wiele genów, których mutacje są odpowiedzialne za rodzinne formy choroby Parkinsona. Jednak ich wpływ wciąż jest niejasny. Od dawna za przyczynę schorzenia uważa się również przyspieszone starzenie się. Częstość występowania choroby wzrasta wraz z wiekiem. Ilość dopaminy w mózgu zmniejsza się o około 8% co dziesięć lat życia.
Jako przyczynę choroby Parkinsona coraz częściej uważa się także substancje toksyczne np. pestycydy. Schorzenie to występuje szczególne często na obszarach wiejskich. W patogenezie choroby Parkinsona biorą udział także czynniki immunologiczne. Wskazują na to także badanie epidemiologiczne. Na ich podstawie stwierdzono, że zażywanie niesteroidowych leków przeciwzapalnych zmniejsza ryzyko zachorowania na chorobę Parkinsona o 45%.
Miejscem odpowiednim do zdiagnozowania choroby Parkinsona jest poradnia neurologiczna. Neurolog na podstawie badań i zebranych informacji wybiera rodzaj leczenia farmakologicznego.
więcej:
http://lifemedica.pl/specjalizacje/neurologia/